Nowa Zintegrowana Fizyczna i Matematyczna Aksjomatyka Prawa Uniwersalnego

Georgi Alexandrov Stankov

Copyright 1999

www.stankovuniversallaw.com

English 0riginal in pdf 

Przetłumaczone na język polski przez Piotr Zyśk, 28 sierpnia 2018 r

Aksjomatyka

Tabela 1

Tabela 2

ABSTRAKT

W 1995 roku odkryłem Uniwersalne Prawo (Prawo) Natury: Udowodniłem, że wszystkie znane fizyczne prawa i ich zastosowania mogą być wyprowadzone z tego jednego prawa w ramach formalizmu matematycznego i mogą być wytłumaczone po raz pierwszy z epistemologicznego i kognitywnego punktu widzenia. Odkrycie Prawa jest logicznym wynikiem konsekwentnego wdrożenia zasad formalizmu matematycznego do struktury dzisiejszej fizyki. To przedsięwzięcie doprowadziło do stworzenia zunifikowanej teorii fizyki i kosmologii, która jest pełnym zaksjomatyzowaniem (aksjomatyką) fizyki. Można było wykazać, że fizyka jest stosowaną matematyką do fizycznego świata. Głównymi rezultatami nowej teorii są: Wszystkie terminy, wielkości, stałe i inne fizyczne rozmiary mogą być aksjomatycznie wyprowadzone z pierwotnego {pierwszego, podstawowego} terminu, energia = czaso-przestrzeń, który jest pierwotnym terminem ludzkiej świadomości. Pierwotny aksjom nowej aksjomatyki ustanawia semantyczną i matematyczną równoważność pomiędzy wszystkimi słowami lub abstrakcyjnymi symbolami, które mogą być arbitralnie {dowolnie, umownie} użyte dla {określenia} pierwotnego terminu. Nazywa się to „zasadą ostatniej równoważności”, jest to pierwszy i jedyny a priori aksjom nowej zintegrowanej fizycznej i matematycznej aksjomatyki. Zgodnie z nią, energia (czaso-przestrzeń) jest zamknięta, nieskończona, ciągła, niejednorodna (dyskretna {odrębna}) i stała; jest w stanie permanentnej wymiany energii. Można udowodnić, że continuum (zbiór wszystkich liczb) jest równoważny z pierwotnym terminem. Zatem, jest to wspólna podstawa zarówno fizyki jak i matematyki. Nowa aksjomatyka jest zweryfikowana przez wszystkie matematyczne (liczbowe) wyniki, które zostały teoretycznie lub eksperymentalnie uzyskane w fizyce do tej pory. Jednakże, eliminuje ona niektóre fundamentalne formalistyczne pomyłki, które zostały wprowadzone w tej naturalnej nauce w trakcie całej jej historii przez wdrożenie zasad formalizmu matematycznego w niespójny, a tym samym, błędny sposób. Dzięki temu, zasadność matematyki zakwestionowana przez Twierdzenie Gödla można udowodnić w rzeczywistym świecie (dowód istnienia). Eliminuje to hipotezę continuum i trwający kryzys podstaw matematyki jako artefakty, które są oparte na złych założeniach.

Uniwersalne Prawo opisuje czaso-przestrzeń w postaci matematycznych terminów. Uniwersalne równanie to E = EA f, gdzie E to wymiana energii, EA to konkretna stała ilość (kwant) wymienionej energii, zwana „potencjałem czynnościowym”, a f = E/EA nazywamy „czasem absolutnym”. To ostatnie jest ilorazem bezwymiarowym. Uniwersalne prawo jest prawem energii. Energia (czaso-przestrzeń) jest jedyną prawdziwą rzeczą. Wszystkie fizyczne wielkości takie jak masa, ładunek, siła, pęd są abstrakcyjnymi podzbiorami czaso-przestrzeni, które są najpierw definiowane w obrębie matematyki (obiekty myśli), a następnie mierzone są w prawdziwym świecie. Są one bezwymiarowymi liczbami, które należą do continuum. Skoro zawierają one czaso-przestrzeń jako element (U-podzbióry), mogą zostać aksjomatycznie wyprowadzone z pierwotnego terminu. Na przykład, można udowodnić w bezpowrotny sposób, że masa, tak jak jest obecnie określana w fizyce, w rzeczywistości jest synonimem stosunku {ang. relationship – również: zależność, relacja, związek} energii (czaso-przestrzeni), a ładunek jest synonimem powierzchni (dwuwymiarowej przestrzeni) czyli, że jednostka układu SI 1 kulomb jest równoznaczna z 1 m2. Dlatego też, fotony nie są cząsteczkami niemającymi masy, jak jest uważane dzisiaj w fizyce, ale wykazują stosunki energii (masy), tak jak wszystkie inne materialne systemy, takie jak obiekty grawitacyjne. Przez wyeliminowanie takich fundamentalnych formalistycznych pomyłek w fizyce, grawitacja może być po raz pierwszy zintegrowana z trzema pozostałymi fundamentalnymi siłami. Tym samym, może być przekonowująco udowodnione, że hipoteza wielkiego wybuchu, a tym samym wszystkie podstawowe koncepcje współczesnej kosmologii, są całkowicie błędne. Nowa teoria opisana jest w dwóch kompleksowych tomach liczących więcej niż 1000 stron i obejmuje pełną aksjomatyczną prezentację fundamentalnych fizycznych dyscyplin. Niniejsza publikacja podsumowuje podstawowe aksjomaty i wnioski nowej zintegrowanej fizycznej i matematycznej teorii Prawa.

Słowa klucze: Prawo Uniwersalne, uniwersalne równanie, pierwotny termin, czaso-przestrzeń, energia, zintegrowana fizyczna i matematyczna aksjomatyka, formalizm matematyczny, przestrzeń, czas absolutny f, pierwotny aksjom, continuum, zbiór prawdopodobieństwa, epistemologia matematycznych równań. 

1. WPROWADZENIE

Od czasu Einsteina, było to marzeniem wielu fizyków, aby odkryć „uniwersalne równanie pola” i wyprowadzić z niego samego wszystkie znane prawa. Wbrew tym staraniom, współczesna fizyka uczy, że natura jest regulowana przez wiele odrębnych fizycznych praw. Są produktami wielu przeróżnych dyscyplin, takich jak mechanika klasyczna, termodynamika, teoria fal, elektromagnetyzm, mechanika kwantowa, teoria względności, QED (elektrodynamika kwantowa), QCD (chromodynamika kwantowa) itd. Spotykamy przeróżne prawa, z których najbardziej znaczącymi są: aksjomaty Newtona mechaniki klasycznej, jego prawo powszechnego ciążenia, prawa Keplera, pierwsze i drugie prawo termodynamiki, prawo Boltzmanna, prawa promieniowania (prawo przesunięcia Wiena, prawo Stefana-Boltzmanna), klasyczne równanie falowe, rozliczne prawa elektryczności i magnetyzmu, które mogą być traktowane jako pierwowzory czterech równań elektromagnetycznych Maxwella, równanie falowe Schrödingera mechaniki kwantowej itd. Niestety fizykom nie udało się wyjaśnić dlaczego Natura potrzebuje tak wielu praw i jak koordynuje je jednocześnie tak, że funkcjonuje ona jako uporządkowana całość. Nowe aksjomatyczne podejście w fizyce udowadnia, że te różne prawa, z ontologicznego punktu widzenia, są równoważnymi matematycznymi prezentacjami jednego prawa natury – są derywacjami Uniwersalnego Prawa dla konkretnych interakcji energetycznych. Ten ekstensywny dowód tworzy podstawę nowej zunifikowanej teorii fizyki i kosmologii, która stosuje się do zasad formalizmu matematycznego (patrz Tabela 1 i 2).

Mimo, że konieczność zaksjomatyzowania fizyki na bazie formalizmu matematycznego była postulowana jakiś czas temu (1), ten cel nie został jeszcze osiągnięty. Odkrycie Uniwersalnego Prawa Natury doprowadziło do ustanowienia ogólnej teorii fizyki i kosmologii, która jest aksjomatyzacją fizyki na bazie formalizmu matematycznego (2–5). Potwierdza ona , bez wyjątku, wszystkie matematyczne (teoretyczne) i eksperymentalne wyniki otrzymane w fizyce do tej pory. Równocześnie ujawnia, że niektóre podstawowe werbalne interpretacje tych wyników są zasadniczo błędne z epistemologicznego punktu widzenia. Takie mylne konkluzje uniemożliwiły ujednolicenie fizyki. Główne rezultaty nowej zintegrowanej fizycznej i matematycznej aksjomatyki można zreasumować w następujący sposób:

1. Energia (czaso-przestrzeń) posiada jedynie dwa wymiary (części składowe), przestrzeń i czas absolutny. Są one kanonicznie sprzężonymi odwrotnymi {ang. reciprocal, również: obopólne, wzajemne} wielkościami, które można wyrazić jako liczbowe, bezwymiarowe zależności. Wszystkie wielkości fizyczne mierzone za pomocą układu {systemu} SI można wyprowadzić z tych dwóch wielkości (patrz Tabela 2). Udowadnia to, że układ SI jest antropocentrycznym surogatem i powinien być usunięty z fizyki teoretycznej.

2. Próżnia nie istnieje. Zamiast tego są fotony (poziom fotonowy), postrzegane jako przestrzeń (rozciągłość). Poziom fotonowy ma te same właściwości co materia, dla przykładu, można określić go w kategoriach masy (stosunek czaso-przestrzenny) i ładunku (powierzchni). Zostały wyprowadzone nowe fundamentalne stałe: masa mp=0,737×10-50kg i ładunek qp=1,29669×10-39m2 {ang. photon stąd mp i qp} podstawowego fotonu h, znanego jako stała Plancka.

3. Wszystkie znane stałe fizyczne można wyprowadzić z tych dwóch stałych przez zastosowanie uniwersalnego równania (patrz Tabela 1). Tak więc, energia (czaso-przestrzeń) podstawowego fotonu h jest ukrytym rzeczywistym systemem odniesienia układu SI, z którego wszystkie inne jednostki układu SI i wielkości są uzyskane w drugorzędny sposób zgodnie z zasadą cyrkularnego argumentu {ang. principle of circular argument, nie mylić z „błędnym kołem”, patrz niżej}. To jest podstawowy dowód na to, że fizyczny świat jest jednością.

4. Została rozwinięta nowatorska metoda, co daje możliwość wyprowadzania wielu nowych fizycznych stałych w ramach formalizmu matematycznego i ich empirycznych weryfikacji przez rozmaite, dobrze znane eksperymenty. Wszystkie naturalne stałe są bezwymiarowymi liczbami – ich wielkości są niezależne od wyboru zastępczego systemu odniesienia takiego jak układ SI – z tego względu układ SI powinien zostać wyeliminowany z teoretycznej fizyki.

5. Ładunek jest synonimem powierzchni geometrycznej: 1 kulomb = 1 metr kwadratowy.

6. Podstawowe terminy – czas, temperatura i masa relatywistyczna są bezwymiarowymi liczbami (ilorazami) , definicją których jest matematyka. Są one fizycznymi zbiorami zbioru prawdopodobieństwa (0≤P(A)≤1) wprowadzonego przez Kolmogoroffa w jego teorii prawdopodobieństw. Zbiór prawdopodobieństwa jest równoważny z pierwotnym terminem P(A) = n = czaso-przestrzeń = energia.

7. Model standardowy kosmologii (hipoteza gorącego, wielkiego wybuchu) musi zostać odrzucony – wszechświat się nie rozszerza. Zamiast tego istnieje bezustanna wymiana energii (i masy) pomiędzy fotonami, a materią. Wymiana ta odpowiedzialna jest za grawitację, jak zostało to udowodnione przez odkrycie wielu nowych kosmicznych stałych. Z pomocą tych nowych stałych grawitacja może być po raz pierwszy zintegrowana z elektromagnetyzmem i dwoma pozostałymi fundamentalnymi siłami. Stałe te tworzą numeryczny model wejście-wyjście {ang. input-output} wszechświata. Model ten jest równoznaczny z continuum.

8. Model standardowy fizyki musi zostać odrzucony z jego redukcyjnym usiłowaniem wyjaśnienia natury na bazie kilku elementarnych cząstek. Jednocześnie nowa teoria potwierdza wszystkie matematyczne wyniki otrzymane w QED i QCD.

9. Pomimo, iż rozliczne matematyczne wyrażenia drugiego prawa elektrodynamiki są derywacjami równania uniwersalnego, pogląd rozwijającej się entropii we wszechświecie, jak stwierdza to prawo, musi zostać odrzucony.

Ekstensywne matematyczne dowody tych rezultatów znajdują się w tomie I i II (2-4), które odpowiednio uwzględniają podstawy współczesnej fizyki i kosmologii. Nowa zintegrowana fizyczna i matematyczna aksjomatyka przestrzega zasadę wewnętrznej spójności i braku zaprzeczeń. Stąd też, wystarczyłoby odrzucić tylko jedno z wyżej wymienionych wyników, żeby wyrzec się istnienia Prawa. Jednakże, nie jest to możliwe.

This entry was posted in Ascension. Bookmark the permalink.

Comments are closed.